به تنهای گرفتارند مشتی بی پناه اینجا

 مسافر خانه رنج است یا تبعیدگاه اینجا

غرض رنجیدن ما بود از دنیا که حاصل شد

مکن عمر مرا ای عشق بیش از این تباه اینجا

برای چرخش این آسیاب کهنه ی دلسنگ

به خون خویش می غلتند صدها بی گناه اینجا

نشان خانه ی خود را در این صحرای سردر گم

بپرس از کاروان هایی که گم کردند راه اینجا

اگر شادی سراغ من بگیرد جای حیرت نیست

نشان می جوید از من تا نیاید اشتباه اینجا

تو زیبایی و زیبایی در اینجا کم گناهی نیست

هزاران سنگ خواهد خورد در مردابـــــــــــ ماه اینجا

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: